Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Όλα είναι πολιτική

Στον ένα χρόνο και κάτι που υπάρχω στο διαδίκτυο, έχω σκαρώσει κάμποσα ηχητικά πειράματα. Κάποια από αυτά μπορείς να τα πεις και τραγούδια. Κακότεχνα, ημιτελή, ενοχλητικά, βαρετά, αλλά πάντως τραγούδια. Πολλά από αυτά έχουν κάποια κοινά και αποτελούν μέρος ενός ειδικότερου συνόλου. Ένα τέτοιο υποσύνολο κομματιών είναι και αυτό που βάφτισα "Όλα είναι πολιτική". Περιέχει 13 κομμάτια και διαρκεί λίγο περισσότερο από μία ώρα. Έχω φτιάξει λοιπόν μια ακολουθία (playlist ντε!) από αυτά και μπορείτε να ακούσετε λίγο παρακάτω. Μπορεί κανείς να πει με πιο συμβατικούς όρους ότι αυτά τα κομμάτια είναι ένα "άλμπουμ". Αν τα είχα γράψει πριν 15 χρόνια, μπορεί να είχα προσπαθήσει να τα κυκλοφορήσω ως δίσκο βινυλίου, κασέτα ή CD. Ευτυχώς όμως για την τσέπη σας, είναι τσάμπα και μπορείτε να κατεβάσετε όλα τα κομμάτια και να τα χρησιμοποιήσετε με την άδεια χρήσης που έχουν. Στα παραδοσιακά μουσικά άλμπουμ, υπήρχαν συνήθως κάποιες πληροφορίες για τα κομμάτια που περιείχε. Ας δούμε λοιπόν τι έχουμε εδώ...

Όλα είναι πολιτική

  1. Κρίση (v.0.2)
    Το "Κρίση¨, συνδέεται με ένα άλλο κομμάτι, το "Ο άνθρωπος με την ομπρέλλα" που δεν ανήκει όμως σε αυτή την ενότητα τραγουδιών. Κάποτε έμενα σε ένα μικρό δυάρι, στο ρετιρέ μιας πολυκατοικίας. Απέναντί μου ζούσε ένα παράξενο ζευγάρι, σε μια ταράτσα. Ένας ηλικιωμένος πατέρας με το γιο του. Ο γιός του συχνά κρατούσε στα χέρια του μια ομπρέλλα, τη χάϊδευε και τη στριφογύριζε για ώρες ολόκληρες. Ένα βράδυ, άκουσα φωνές. Ο γιος ούρλιαζε και ο πατέρας προσπαθούσε να τον ηρεμήσει. Η φασαρία συνεχίστηκε για ώρα. Οι κραυγές που έβγαζε ο γιός ήταν σπαρακτικές και τις κατέγραψα με το κινητό μου. Τελικά ήρθε η αστυνομία... Μετά από λίγες μέρες δεν τους ξανάδα στη γειτονιά. Για μέρες δεν μπορούσα να βγάλω το περιστατικό από το μυαλό μου. Κάθισα και έγραψα κάτι στίχους και προσπάθησα να κάνω τη σύνδεση μεταξύ μιας προσωπικής κρίσης - ξεσπάσματος και της γενικότερης κρίσης που ζούμε ως κοινωνία, εξαιτίας της εκμετάλλευσης, του καπιταλισμού και της επιβολής των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Το κομμάτι το μιξάρισα 2 φορές και μου άρεσε καλύτερα η δεύτερη εκδοχή που ακούγεται εδώ.
  2. Ένα πρωϊνό
    Ο Θόδωρος Πάγκαλος αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση κλακαδόρου, χειροκροτητή των μνημονίωv, κυνικού αμοραλιστή και λαγού του καθεστώτος. Το θράσος του είναι απίστευτο. Ένω πρωϊνό (καλή ώρα...), μπαίνοντας στο υπουργείο του (μιλάμε για πολλά χρόνια πριν), ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε κάτι και αυτός του απάντησε χυδαιότατα. Τη χυδαία απάντησή του την ξανασυσκεύασα και τη σερβίρω με χαμηλά λιπαρά και πιο χορευτική.
  3. Σατανόδορος Πάνκακος
    Σε μια εκπομπή ο Σατανόδορος, είπε ότι δεν θα χάριζε ένα από τα πολλά ακίνητά του σε κάποιον που έχει ανάγκη γιατί "δεν είναι χριστιανός". Φυσικά άρπαξα αμέσως την ευκαιρία. Το αποτέλεσμα ήταν αρκετά χορευτικό. Παρόλα αυτά ξαναδούλεψα το κομμάτι και του έδωσα μια darkwave/gothic/χορευτική όψη και πρόσθεσα και διάφορα βρομόλογα που είχε εκστομίσει ο συγκεκριμένος κατά καιρούς. Απολαύστε υπεύθυνα. Για μένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια μου.
  4. Μαδημένη Μαργαρίτα
    Το δόγμα T.I.N.A. (There Is No Alternative), το ακραίο κέντρο και η Θάτσερ πάντα μου προξενούσαν το ενδιαφέρον γιατί συνδέονται στενά και μας ταλαιπωρούν. Μη μαδάς τη Μαργαρίτα μαζί με Μάργκαρετ Ρόμπερτς (το πατρικό της Θάτσερ) λοιπόν. Δυστυχώς δε βρήκα δείγμα ήχου που η Θάτσερ να λέει There Is No Alternative αλλά τη βρήκα κάπου να λέει there is no such thing as public money και χώρεσα στους στίχους την αγαπημένη της ατάκα περί μη ύπαρξης κοινωνίας και κοινωνικής συνοχής. Τα πάντα τα ανάγει στο άτομο, με τα γνωστά αποτελέσματα.
  5. Ερωτιζμός v.2.0. (69 bpm)
    Κυκλοφορεί ένα βίντεο του Αντώνη Σαμαρά που μιλάει κάπως "ερωτικά". Τέτοιες ευκαρίες δε χάνονται και έτσι προέκυψε το κομμάτι με μάλλον funk στοιχεία.
  6. Λαϊκιζμός
    Δεύτερη λέξη που τελειώνει σε -ζμος. Προσπάθησα να συνδέσω τη σκυλίτσα Λάϊκα με την λέξη Λαϊκισμός που εκφέρεται εκατοντάδες φορές την ημέρα από ακροκεντρώους που κατηγορούν τους υπόλοιπους για λαϊκισμό τη στιγμή που τον εκφράζουν με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Εδώ το λένε ο Αντώνης Σαμαράς με την Όλγα Κεφαλογιάννη. Για να ήμαστε σίγουροι κότσαρα στη μέση του κομματιού και μια εκτόξευση πυραύλου, έτσι για να στανιάρουμε λίγο.
  7. Το ανθρώπινο προϊόν
    Μια κριτική του σύγχρονου τρόπου ζωής που μας αντιμετωπίζει ως προϊόντα και δομικά στοιχεία ενός σάπιου συστήματος.
  8. Μες το αιγαίο
    Το έτερον μου ήμισι, μια μέρα έγραψε και τραγούδησε κάποιους στίχους που αναφέρονται στις τραγωδίες που συμβαίνουν κάθε μέρα στο Αιγαίο, με θύματα πρόσφυγες από διάφορες χώρες που έχουν βάλει το χεράκι τους οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Μου είπε ότι το φαντάζεται να δένει με το κομμάτι "Μες του αιγαίου τα νερά". Μετά από κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες μιξαρίσματος και με διαφορά κάποιων μηνών από τις ηχογραφήσεις τελικά βγήκε το αποτέλεσμα που ακούτε...
  9. Ένα τραγούδι για την Αμυγδαλέζα
    Το πιο γνωστό κέντρο κράτησης/στρατόπεδο συγκέντρωσης, από το οποίο οι εθνικοί εργολάβοι βγάζουν λεφτά και καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η κατάσταση παραμένει ίδια και με τη λεγόμενη κυβέρνηση της αριστεράς, η οποία είναι όμως ξεκάθαρα συνέχεια του παλιού καθεστώτος...
  10. maketo
    Ο τάππερμαν (Κώστας Σημίτης) καμάρωνε κραδαίνοντας στο χέρι του το ευρώ, ένα από τα μέσα για την υποδούλωσή μας. Προτίμησε να ταΐσει εργολάβους δίνοντας τους φαραωνικά έργα στο όνομα του εκσυγχρονισμού. Και έσκιζε τα ρούχα του ότι τα έργα δεν ήταν maketo. Τη μία αυτή λέξη του Σημίτη, αφού την διέστρεψα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους την έκανα το τραγούδι αυτό.
  11. atm (ανάληψη)
    Τα capital controls είναι οι ερπύστριες της νέας χούντας που ψήνεται κάθε μέρα στη χώρα. Το κομμάτι φτιάχτηκε από τοπικό ρεπορτάζ στα atm, συνδυασμένο από ήχους από μηχάνημα MRI, λόγω του ότι είχα κάνει πρόσφατα μια μαγνητική τομογραφία και είχα ακούσει τους απίθανους ήχους που βγάζει το μηχάνημα.
  12. Θέλω
    Ο Κώστας Σημίτης είχε ευχαριστήσει τους Αμερικάνους το 1996. Το 2015 το έκανε ο Δραγασάκης, ένας ακόμη δεξιός με αριστερή προβιά. Σιγά σιγά όλοι αυτοί οι άνθρωποι του εκσυγχρονισμού δημιουργούν μια άκρως επικίνδυνη συλλογική οντότητα. Μη τους πλησιάζετε γιατί μπορεί να είναι κολλητικό και μπορεί να αρπάξετε καμιά αρρώστια.
  13. Δούλοι Ευρωπαϊστές
    Η Ντόρα είχε πει "...είμαστε μέχρι το με-δούλι Ευρωπαϊστές". Δούλοι ευρωπαϊστές λοιπόν. Γιατί Δεν Υπάρχει Άλλος Δρόμος. ΤΙΝΑ κάνουμε;