Ο φυλακισμένος by Bokontep on Mixcloud
Αγαπάω τη φυλακή μου.
Με κάνει να εκτιμώ την ελευθερία μου.
Έχω πιάσει φιλία με τη σαρανταποδαρούσα
που ανεβοκατεβαίνει στον ξεφτισμένο και μουχλιασμένο
τοίχο του κελιού μου.
Δεν θυμάμαι πότε με έφεραν εδώ.
Μπορεί να έχει περάσει και μια ολόκληρη ζωή.
Είμαι μόνος μου. Πάει πολύς καιρός από τότε που
μίλησα με κάποιον.
Προχθές νομίζω ότι είδα έναν άνθρωπο να περπατάει
στο προαύλιο της φιλακής.
Μπήκε από τη βορινή πόρτα,
περπάτησε προς το δυτικό τοίχο και
περιεργάστηκε το συρματόπλεγμα.
Ένοιωσα ανακούφιση γιατί είχα μήνες να δω
κάποιον άνθρωπο.
Νόμισα ότι μας είχαν
εξαφανίσει ως είδος.
Σήμερα έκανα συνέχεια εμετό.
Το φαγητό που μου δίνουν
από μια τρύπα στον τοίχο
είναι γεμάτο σκουλήκια.
Το τρώω με σιχαμάρα και μετά
διπλώνομαι από τον πόνο.
Το νερό της βρύσης βρωμάει χλώριο.
Πίνω μερικές γουλιές και το
στομάχι μου πονάει.
Με ακούει κανείς;
Είμαι μόνος μου.
Γιατί είμαι εδώ; Δε θυμάμαι…
Νομίζω ότι έχει να κάνει με το ότι
είμαι άνθρωπος.
Δηλαδή, νομίζω ότι είμαι άνθρωπος.
Και οι άνθρωποι έχουν δικαιώματα.
Οι άνθρωποι αγαπούν την ελευθερία,
τα καλαμπούρια και το καλό φαγητό.
Δηλαδή, έτσι νομίζω.
Δεν καλοθυμάμαι.
Σα θολωμένο να είναι το μυαλό μου.
Ο αέρας μερικές φορές είναι αποπνιχτικός.
Πνίγομαι, αλλά δεν ξέρω αν φταίει ο
αέρας ή με πιάνει κλειστοφοβία.
Τους αγαπάω τους ανθρώπους.
Αλλά τώρα είμαι μόνος μου, πολύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου